YALAN ile YILAN KARDEŞTİR
Allah katındaki tek geçerli din olan İslam, Adalet Doğruluk Temizlik
temel direkleri üzerine kurulu bir bina gibidir. İslamın temel özünü oluşturan unsurlardan biri olan Doğruluk ahlaki bir erdemdir, insanlık onurudur.
Zira doğruluk insanın zerafetinin ve nezaketinin dışa yansımasıdır.
Her doğan İslam fıtratı üzerine doğar kaidesini koyan İslanın bütün esasları
insanın fıtratıyla ahenk arzeder. İslam doğumundan ölümüne kadar hayatının
bütün safhalarını toplum halinde yaşamak zorunda olan insana medeni yaşayışın
en doğru ilkelerimi de bildirmiştir. Bu İlahi ilkeleri bir ferman olarak ta insanlığın hizmetine sunmuş, İlahi kâide olarak emretmiştir.
Nur başlara taç, ruhlara ilaç olan Yüce Kitabımızda şöyle ferman etmiştir :
Hakkında kesin bilgi sahibi olmadığın bir sözün peşine düşme. Göz, kulak
ve kalp sorumludur... Rahmanın has kulları faydasız işlerden boş sözlerden
yüz çevirirler... İlahi fermanlarıyla Allah, bilmediğimiz bir hususta konuşmayı yasaklamıştır. Bir şey biliyorsan konuş ki ders alsınlar, bir şey bilmiyorsan sus ki
seni adam sansınlar. Allah katında en değerli kul, elinden belinden ve dilinden
emin olunan insandır. Dil Hakkı savunup Hakkın emrine verilmedikce fertler
ve cemiyetler için büyük tehlike arzeder. Bu yüzden nice aileler yıkılır, nice
cinayetler işlenir, nice insanlar dert ve ızdırap içine sürüklenir.
İnsanı insan yapan özelliklerin başında konuşma kâbiliyeti gelir. Böylesine
kıymetli bir yetenekle donatılan insana bazı sorumluluklarda yüklenmiştir.
Bu sorumlulukların ilki ve en mühimi Dil’dir. Allah için dilin büyük bir nimet
olduğunu Biz ona 1 dil, 2 kulak verdik... ayetiyle bildirir. Ayrıca dilimizin ruzi mahşerde lehimize veya aleyhimize bir şahit olacagını da bildirir.
Alemlere rahmet Hz Muhammed Peygamberimiz de insanı günaha en çok
sevk eden organların Dil ile Bel olduğuna dikkat çekmiş ve Allah katında
en kötü müslümanın eliyle ve diliyle zarar veren olduğunu açıklamıştır.
Dilden ölçüsüzce çıkan kimi sözleri, dilin afeti olarak nitelendirmiştir.
Yüce Kitabımızda anlamsız ve boş konuşmalar yerilmiş ve yasaklanmış,
doğru konuşmalar övülmüş ve emredilmiştir.