Kimi baharda görmemiş yazı
Kiminin geçiyor Mevlaya nâzı
Kılarken kâbede vedâ namazı
Ebedi kalmak istedim Beytullâhta ben.
Kiminde kalmamış derman bacakta
İki büklüm yürür de gitmez kucakta
Erimiş kaybolmuş Cenabı Hakta
Nurlu hacılar gördüm Beytullâhta ben.
Yırtık hırkası terlik torbası
Sırtında sanki Cennet urbası
Asil ve vâkur kıyamda durması
Hâremle hemhâl oldum Beytullâhta ben.
Hacerul esvet de adın yazdıran
Rüknu yemânide Gönül gezdiren
İman pençesinde nefsi ezdiren
Nurlu hacılar gördüm Beytullâhta ben.
Unutmuş dünyanın vefâderdini
Yıkmış kalbindeki riya bendini
Hânumandan geçmiş Hakka vermiş kendini
Canda Canan gördüm Beytullâhta ben.
Melekler de almış tavaftan payı
120 rahmet kuşatmış semâyı
Kalemler vasfedemez bu içtimayı
Sözün bittiği yeri gördüm Beytullâhta ben.
7 kat göklerde açılmış kapılar
Ardında saraylar zümrüt yapılar
Vâdeleri sonsuz Cennetten tapular
Semadan saçılır gördüm Beytullâhta ben.
Bâbus Selâmda rahmet yağmuru
Başı sırılsıklam bedeni kupkuru
Rasulun huzurunda ravzada dupduru
Salatu selâm edenler gördüm Beytullâhta ben.
Dağlar taşlar vecde gelmiş kavrulur
Kum taneleri Allah der savrulur
Allah’ın misafirleri nura gark olur
Püru pak gönüller gördüm Beytullâhta ben.
Acıktım susadım nefsimden yana
Dünya tââmı lezzet vermedi bana
Cebrâilin mirası zemzem şifa her cana
İçtim hâremde kana kana Beytullâhta ben.
Mescidi Hâremde 9 minare
İlânı aşk eder gaflet ne çare
Günde beş davet yürekler bin pâre
Davete icabet ettim Beytullahta ben.