İnsan denen mükemmel makineyi yöneten üç merkez vardır.
Bunlar:
1.Kendisine faydalı şeyleri celb etmek için kuvve-i şeheviyye,
2.Kendisine zararlı şeyleri def etmek için kuvve-i gadabiyye,
3.Hangi şeyin faydalı, hangisinin zararlı olduğunu bilmek için kuvve-i akliye.
Şeheviye duygusu için toprak, gadabiye duygusu için ateş, akliye duygusu için su temsil anlamında kullanılabilir.
Öyleyse insan toprak-ateş dengesini su ile sağlamalı.
Akıl bir kumandan olarak bir elinde toprak diğer elinde ateş dünya-ahiret menfaatleri ve zararlarını yönetebilmelidir.
Hz. Adem’den, Hz. Muhammed’e bütün peygamberler bu üç kuvvetin nasıl kullanılması gerektiğini hayatlarında bizzat uygulayarak gösterdiler.
Peygamberimiz (s.a.v.) ile tamamlanan “güzel ahlak” bu üç kuvvetin dengesinin sonucudur.
O halde mümin hayatını şu dua çerçevesinde yaşamalıdır.
Ey Rabbimiz!
Bana yapabileceğim şeyler için cesaret ve azim (kuvve-i şeheviye
Yapamayacağım şeyler için sabır ve tahammül (kuvve-i gadabiye)
Bu ikisini ayırt etmek için akıl ver. (kuvve-i akliye)