Kırsaldan şehre taşınan bir cemre gibi şaşkınım
Ve mandallarla rastgele asılan bir gömlek gibi üzgün
Cebelleşiyorum duygularımın karmaşasıyla
Becâyiş yapacak bir eşkâl arıyorum dostlar
Eğrelti otlarından kurulan düşlerle dolu yüreğim
Bıraktım mavi uçurtmamı göğün yedinci katında tutsak
Ve düşük bir eşiğe çöküyorum mahzun bir çocuk gibi
Mavi zamanlara kürek çeken adam değilim artık
Köy soylu çocukların biriktirdiği mavi umutlarımda kirlendi
Renklerin cümbüşünde yıkadığım
Şiirlerimde silikleşti papirüslerimde
Ve yârin yokluğunda üşütüyor,
Sokuluyor tenime yalnızlık
Beni alın!
Alın beni !
Tek Sabah yıldızlarını bırakın bana
Sabah yıldızlarını
Tek…
….gece yalnızlıklarım…