ALAHIN VUSLAT SELAMI 1

Siz­den bi­ri­ni­ze ölüm ge­lip­te, Rab­bim kısa bir müd­det bana süre tanı ki iyi­ler­den olup ma­lı­mı senin yo­lun­da sar­fe­de­yim... di­ye­ce­ği gün gelip çat­ma­dan evvel size ve­ri­len­ler­den Allah yo­lun­da har­ca­yın. Allah eceli ge­le­ni asla geri çe­vir­mez... (Mü­na­fı­k­10)

Bu çığ­lık bir ba­ba­nın fer­ya­dı­dır. Al­da­nan bir ba­ba­nın va­ris­le­ri­ne va­sı­yet ni­te­li­ğin­de bir ikaz­dır. Şimdi dün­ya­nın ca­zi­be­si­ne al­da­nan bi­ri­nin fer­ya­dı­na kulak ve­re­lim.

Ay­lar­dan ha­zi­ran­dı. Orta ge­lir­li bir aile­nin or­tan­ca ço­cu­ğuy­dum. Ağ­la­ya­rak dün­ya­ya gel­dim. Elden ele ku­cak­tan ku­ca­ğa do­laş­tı­rıl­dım ama şef­kat­ten uzak ve sev­gi­den mah­rum ola­rak, ter­te­miz ya­nak­la­rım­da şarap kokan du­dak­lar ve kü­für­lü dil­ler sal­ta­nat sürdü. Gül ya­nak­la­rım hep küfür eh­li­ne hiz­met etti. Böyle bir or­tam­da fi­liz­len­dim ve bü­yü­düm. Genc­li­ği­mi bir hiç uğ­ru­na heba ettim. Der­ken ken­di­mi yaşam mü­ca­de­le­si­nin için­de bu­lu­ver­dim. Lokma arar­ken lokma oldum. Ma­la-mül­ke kul, nef­si­me esir oldum. Kulum deyip bir lahza olsun rah­me­ti­ni biz­den esir­ge­me­yen Yüce Rab­bi­mi­ze asi oldum. Eles­tü­de­ki vâ­âdi­me ve üst­len­di­ğim kut­sal ema­ne­te ha­in­lik ettim. Al­la­hu Azi­muş­şa­nın tah­si­si­ne ay­rı­lan gö­nü­lü ben sahte fani sev­gi­ler­le dol­dur­dum. 

Ay­lar­dan yine ha­zi­ran­dı. Zaman bile sanki bana ha­zır­lan di­yor­du. Ama ben ıs­rar­la ters is­ti­ka­met­te yü­rü­me­ye devam ettim. Ba­tı­la doğru koşar adım­la gi­der­ken sert bir tokat dar­be­si ile uyan­dım. An­la­dım ki bey­hu­de uğ­raş­lar­la âvâre ya­şa­mı­şım. Artık uyan­mış­tım, lakin iş işten geç­miş­ti. Elden ele do­laş­tı­rı­la­rak ağ­la­ya­rak gel­di­ğim bu dün­ya­dan yine ağ­la­ya­rak göçüp git­tim.

Ne hik­met­tir bu dün­ya­ya Gelen ağlar giden ağlar
So­ra­lım arif olana Nedir aslı neden ağlar
Öm­rü­mün def­te­ri­ni dür­düm Ağ­la­na­cak hâle gül­düm
Şe­ri­atı nâhoş gör­düm bu bi­ça­re beden ağlar
Ço­ban­lar güder deve Yu­la­rın­dan seve seve
Akşam olur döner eve Deve ağlar çoban ağlar
İnsan­la­ra neler olmuş Ne onur kal­mış ne umut olmuş
Kimi etmiş kimi bul­muş Bulan ağlar eden ağlar