Bunostomiasis in etkeni Bunostomun phelobotomun olup, Agriostomum vryburgi Güney Amerika ve Asya da sığırlarda hastalık oluşturmaktadır.
EpidemiyolojisiTropikal ve subtropikal bölgelerde görülür. 4-12 aylık dönemde gözlenir. Etken ılık ve rutubetli ortamları tercih ettiğinden kış aylarında daha önemli invazyonlara neden olur. Bulaşma deri ve ağız yolu ile şekillenir. Enfeksiyonun morbiditesi değişkendir. Ölüm oranı şiddetli olaylarda artabilir. Prepatent period 7-10 haftadır.
Klinik Semptomlar Perkutan larval enfeksiyonlarda hareketsiz duramama, ayağını yere vurma, kaşınma Hafif abdominal ağrı Nöbetler tarzında ishal Kilo kaybı Mukoza ve konjuktivalarda solgunluk Submandibular ödem Sendeleyerek yürüme Son dönemde yerde yatma Ayırıcı Tanı Hemonchosis Fasciolasis Bakır ve Kobalt Eksikliği Kronik Molibden Zehirlenmesi ile klinik olarak karışabilir.Hastalığın kesin ayırıcı teşhisi için dışkı muayenesi sonucu Bunostomun phelobotomun yumurtalarının görülmesiyle yapılır.
Prognoz2-3 günlük seyirden sonra ölüm olabilir. İyileşme periyodu uzun süren bir hastalıktır.
TedaviAntiparaziter ilaçlar kullanılır.
Thiabendazole, oksibendazole, fenbendazole, oksfendazole, morantel tartarat, albendazole, febantel, netobimin, tetramisol, abamectin, ivermectin, doramectin, moxidectin, ve eprinomectin gibi geniş etkili antihelmintler tercih edilebilir.
Çok düşkün olan hastalara sıvı elektrolit takviyesi yapılmalıdır. Sekonder enfeksiyonlar için antibiyotik kullanılmalı. Bunun yanında direnci artırmak için vitamin mineral kullanılabilir.
KorunmaMeraya çıkan sığırları periyodik olarak antihelmentik ilaçlarla ilaçlamak. Aynı merada farklı yaştakileri sokmamak. Meraya girecek hayvanı önce parazit olarak ilaçlamalı ve uygun zamanda meraya salınması sağlanmalıdır. Sığırları rutubetli ortamlardan uzak tutmak, sığırların altlarında temiz, kuru, bol altlık bulundurulması önerilmektedir.