Aşk ehlinin vasıfları, sevmektir en güzel huyları. Çünkü onlar, Yunuaun ifadesiyle artık bulmuştur ballar balını. Yoklukta, varlık yaşar aşk ehli. Yaratılanı  yaratandan ötürü severek,  sevgi balını yürek taşıyan herkese yağma eder.

Kemâlin zirvesi olan aşk makamına eren nefsini terk eder. Aşık Yunus terk edilen nefsini  şöyle vasfeder :

O Ben ise ya Ben hani ?  Seçemedim Ondan Beni   Ben O oldum kardeş

Beni Bende demeyin  Bende değilim Ben   Bir Ben vardır Bende  Benden içeru.

Bir siz de, sizde bulun  Benim Bende bulduğumu  Ballar balını buldum

Kovanım yağma olsun

Dünden özge sevinçlerle Ona dönmek, gölnü Ona yöneltmek en büyük arzumuz.

Bu yüzden O Yüce Sevgiliye sevdalandık ve dikenlerine rağmen gül yoluna girdik. Lakin nedense bir türlü yol alamıyoruz, önümüzde ki  bin türlü badirelere takılmaktan kendimizi kurtaramıyoruz. Nefsin ve şehvetin esiri.  İblisin Şamar Oğlanı olduk.

Yüce Allahın nazargahını çirkefle doldurduk.

Sahte sevdaları gönülden söküp atmadığımız müddetçe,  gül yolunda revan olup   gülistana varmamız mümkün değildir. Mansur gibi Enel Hak  davası gütmek istersek, gönül şehrinin kapılarını fani lezzetlere kapamalıyız. Kapıyı aralayıp bakmak,  asi ve adi nefse taviz vermektir.  Bu taviz bizi Vuslattan  mahrum eder.

Hallacı Mansur diyor ki: Onun varlığına  bakarım, benim varlığım mahu olur.

O Yüce Sevgilinin sevda yağmuru gün boyu üzerimize yağar da, biz sırıl sıklam olmamak  için kaçarız.  Hakikat şu ki, Fatif gibi aşık olursan aşkına, İstanbul gibi mâşuk düşer bahtına. Mâneviyat Fukaraları  bu hakikâti görmekten âmâdır

Eğer aşık isen Yâre   Sakın aldanma ağyâre

Düş İbrahim gibi nâre  Bu gülşende yanan olmaz

O yüce Sevgilinin lutfedip yağdırdığı sevda yağmurlarının isabet ettiği gönül pislikten arınıp  püru pâk olur.  Böylece gönül onun sevdalısı oluverir.

Cemâline müştâk  sevdalılarının hasretini gidermek için Leyli Beyzalarda  aşk oku ile gönülleri rıfk ile uyandırır.                                                                                                -7-