ÖNCÜLER  GÜLEREK ÖLDÜLER

Gül yüzlü ölüm seni bin kez ölürüm... nâmesi, herdem vakti seher meded bekleyen mazlumun zikridir. İtiraz edenin  imtihanı olmaz... der  her çileyi sineye çeker.

Garib gurebanın bu feryadı genelde duyulmaz ve görülmez. İşin aslı esası,

görenedir  görene, köre nedir  köre ne ?  Görmeyi dilersen aşikârdır Zâtı Hâk.

Görmek ve duymak istemeyenlere  Mehmed Akif  sitem eder ve şöyle der :

Medeniyet denilen mahluku görün  Tükürün maskeli yüzüne tükürün

Maske yırtılmasa hâlâ bize hoştu o yüz  Medeniyet denilen kahpe hakikât yüzsüz

Haya sıyrılmış inmiş yüzsüzlüki her yerde  Ne çirkin yüzler örtermiş incecik perde

Çehreler başka  lisanlar başka deriler rengarenk   Bir hadise var  vahşetler denk

Gün olur insan, meleklerden de âli görmek mümkün olur. Gün olur aynı insanı hayvandan da adi görmek mümkün olur.  Gün olur ahseni takvim libasından sıyrılıp

eşrefi mahluk sıfatından fersahlarca uzaklaşır. Nefsinin esiri olduğu müddetce insan denen bu muammalı varlıktan her türlü vahşeti beklemek

mümkün olur. Keşke şefkat ve merhamet kanatları altında herkesi koruma duygusunu, her düşüne yardım elini uzatma inceliğini bu varlıkta görmek mümkün olsaydı.   Keşke Mevlananın şefkat ve merhamette bir güneş gibi ol. Hataları örtmede  gece gibi ol...Hikmetli sözlerini  insanda da görmek mümkün olsaydı. Lakin insanları görmemiz bu temennilerimizi bile yıkmaya yetti.

Cinsinin ızdıraplarından zevk alan, onun acı çekmesinden zevk duyan tek canlı insandır. Aslan bile rakibine arkadan saldırmayı gururuna yediremez ve avını

fazla acı çektirmeden avlar. Bir tek hücresinde 18 Bin alemi barındıran koca

kainatı dürülmüş bir halde içinde saklayan eşrefi mahluk insanın aslana örnek

olması gerekirken, aslan insana örnek  oluyor ve bu asil hareketiyle sanki

 insanlığa bir mesaj vermek istiyor.

Duygusuz olmak kadar dünyada dert yok 

Öyle salgın ki bu illet kurtulan fert yok