Saygıyı sevgiyi yitirdik…esma halli değiliz esma eylemli değiliz… Allahtan dolayı sevilmeyi hakketmiyoruz…niye sevsinler bizi…neden saygı duysunlar bize…ailede sevgi yok saygı yok çünkü en iyi eş seni cennete götürendir… Zor günlerde seni terk edecek olanı sevme sayma…

Neleri kaybettik…

Tevazumuzu yitirdik… Kibre gösterişe aşığız… Ramazan sofralarımızda bile tevazu yok… İsrafçı olduk tutumluğu yitirdik..

Neleri kaybettik…

Ben çocuktum bir komşumuz sabah namazında seccadesinde zikir yapardı…zikir sesleri duyduğumuz komşu evden şimdi televizyon sesi geliyor…

Kur’an okunan evlerimiz vardı…televizyon filmleri Kur’anı kovdu…

Neleri kaybettik…

Yıkılsın diye bakan haset komşular var …akrabalar var…komşulukları yitirdik

Dostlukları yitirdik…aşkları vefayı kaybettik…

Neleri kaybettik hayatımızda, inan canım senin lafın bile olmaz…denilmiş …evet felaket büyük…

Eski dedeler sakallıydı. .şimdiki dedeler dede olmak istemiyor…

Dürüstük kaybettik…dolandırıcı hırsız her taraf…

Yalancı olduk…yalan dünya için…

Kör olduk nankör olduk…doyumsuz olduk şükrü sabrı yitirdik…tevbeyi unuttuk…kibri zırh gibi giyindik…

Evet…güzelliklerimizi yitirdik… Gücümüzü de yitirdik birliğimizi de…