Sığırlarda Bunostomiasis
Bunostomiasis in etkeni Bunostomun phelobotomun olup, Agriostomum vryburgi Güney Amerika ve Asya da sığırlarda hastalık oluşturmaktadır.
Epidemiyolojisi
Tropikal ve subtropikal bölgelerde görülür. 4-12 aylık dönemde gözlenir. Etken ılık ve rutubetli ortamları tercih ettiğinden kış aylarında daha önemli invazyonlara neden olur. Bulaşma deri ve ağız yolu ile şekillenir. Enfeksiyonun morbiditesi değişkendir. Ölüm oranı şiddetli olaylarda artabilir. Prepatent period 7-10 haftadır.
Klinik Semptomlar
- Perkutan larval enfeksiyonlarda hareketsiz duramama, ayağını yere vurma, kaşınma
- Hafif abdominal ağrı
- Nöbetler tarzında ishal
- Kilo kaybı
- Mukoza ve konjuktivalarda solgunluk
- Submandibular ödem
- Sendeleyerek yürüme
- Son dönemde yerde yatma
Ayırıcı Tanı
- Hemonchosis
- Fasciolasis
- Bakır ve Kobalt Eksikliği
- Kronik Molibden Zehirlenmesi ile klinik olarak karışabilir.
Hastalığın kesin ayırıcı teşhisi için dışkı muayenesi sonucu Bunostomun phelobotomun yumurtalarının görülmesiyle yapılır.
Prognoz
2-3 günlük seyirden sonra ölüm olabilir. İyileşme periyodu uzun süren bir hastalıktır.
Tedavi
Antiparaziter ilaçlar kullanılır.
Thiabendazole, oksibendazole, fenbendazole, oksfendazole, morantel tartarat, albendazole, febantel, netobimin, tetramisol, abamectin, ivermectin, doramectin, moxidectin, ve eprinomectin gibi geniş etkili antihelmintler tercih edilebilir.
Çok düşkün olan hastalara sıvı elektrolit takviyesi yapılmalıdır. Sekonder enfeksiyonlar için antibiyotik kullanılmalı. Bunun yanında direnci artırmak için vitamin mineral kullanılabilir.
Korunma
Meraya çıkan sığırları periyodik olarak antihelmentik ilaçlarla ilaçlamak. Aynı merada farklı yaştakileri sokmamak. Meraya girecek hayvanı önce parazit olarak ilaçlamalı ve uygun zamanda meraya salınması sağlanmalıdır. Sığırları rutubetli ortamlardan uzak tutmak, sığırların altlarında temiz, kuru, bol altlık bulundurulması önerilmektedir.