Kırsaldan şehre taşınan bir cemre gibi şaşkınım

Ve mandallarla rastgele asılan bir gömlek gibi üzgün

Cebelleşiyorum duygularımın karmaşasıyla

Becâyiş yapacak bir eşkâl arıyorum dostlar

Eğrelti otlarından kurulan düşlerle dolu yüreğim

Bıraktım mavi uçurtmamı göğün yedinci katında tutsak

Ve düşük bir eşiğe çöküyorum mahzun bir çocuk gibi

Mavi zamanlara kürek çeken adam değilim artık

Köy soylu çocukların biriktirdiği mavi umutlarımda kirlendi

Renklerin cümbüşünde yıkadığım

Şiirlerimde silikleşti papirüslerimde

Ve yârin yokluğunda üşütüyor,

Sokuluyor tenime yalnızlık

Beni alın!

Alın beni !

Tek Sabah yıldızlarını bırakın bana

Sabah yıldızlarını

Tek…

….gece yalnızlıklarım…