Ama işte

Başka bir şeyde gelmiyor elimden

Sen önemlisin

İçimden bir tarafım sana çok kızgın

Çok kırdın beni

Ve gittin

İyi değilim ben

Hayatta kaybetmekte varmış sevdiğim kadını.Kaybetmek çok zormuş

Kendime nasihat etmek çok daha da zormuş.

Yalın ayak gidilen dipsiz kuyulardayım.

Sahi,sen ne kadar kolay vazgeçiyorsun her defasında benden.En azından bu kez…Zor geldin ama kolay gitmek,benden uzak yaşamak istiyorsun. Zaten son dönemlerde sende havalar sonbahara dönmüştü.Eylüller gibi serin ve bir o kadar mesafeliydin.Oysa sen bende yarının diliydin. Dili…Bak ! Sen bana kafayı yedirteceksin sonunda.Şu an bir kördüğüm içim.Bende biriktiriyorum şimdi yalnızlığımı,ikimiz için.Bırak dedi-demişi. Yarım kalmayalım.Lütfen yarım…Allah kahretsin !Kıskanıyorum ve özlüyorum,çok özlüyorum seni.Kafam yerinde değil: uyuyamıyorum,yemek yiyemiyorum,herkesi kırıyorum.

Gitme !

Kal bende

Hiç gitmemecesine…

Gitme !...Kal !!!

Her şey senin için.Seni, yeniden seninle yaşamak için.Bence bunu bir düşünelim.Ya,ben sana deliler gibi âşığım,anlasana !Sen gidince bomboş kaldım.Sen önemlisin:tahmin edemeyeceğin kadar önemli.Seninle o kadar çok şeyi dolu dizgin yaşadık ki,paylaştık ki…Şimdi yokluğunda hiçbir şey anlam taşımıyor.Hatırlasana:rüya gibiydi yaşadıklarımız. Birbirimizden ayrılamazken şimdi özlem duygusunu yanımdan ayıramaz oldum.Oysa taş kesilmiş güzelliğin,tebessümün ve ruhuma işleyen sıcacık bakışlarınla ruhuma,tenime ilaç gibiydin.Haydi,dön !Hiç yakışıyor mu bu davranışın bizim mavi sevdamıza !Haydi,dön ! Tut elimi yeniden… lütfen…