“Bütün genç insanlar gibi ben de dahi olmak için yola çıktım, ama acı bir tebessüm engelledi” der Lawrence George Durrell.

İnsanın dünya imtihanında başına gelen en güzel şey “iyi bir anne ve iyi bir ilkokul öğretmeni” dir.

İnsanların her biri aslında kendi özgün kulvarında birer dâhidir, eşsizdir, çok değerlidir.

İnsanın bu değeri hissetmesini sağlayan en önemli iki ayna:

1.İyi bir anne

2. İyi bir ilkokul öğretmeni

Devlet ileride iyi bir vatandaşa sahip olmak istiyorsa; anne karnından itibaren gebe takiplerinden başlayarak 0-12 yaşta kişilerle yakından ilgilenecek bir kaçağı olmayan bir sistem kurmalıdır.

0-3’de anne yakınlığı duygusal gelişim için,

3-6’da baba yakınlığı zekâ gelişimi için,

7-12’de iyi bir ilkokul öğretmeni sağlık ve akademik gelişim için takip sisteminin yapı taşları olmalıdır.

Devlet kurduğu sistemle 0-12 yaşta çocuğun serpilip gelişmesine, kendini ifade etmesine, kendini gerçekleştirmesi çabalarına “acı bir tebessüm” le karşılık verecek bütün çakıl taşlarını sistemden ayıklamalıdır.

Bütçesini, bütün imkanlarını seferber edip toplumun en değerlilerinden oluşan bir kadroyu  0-12 yaşta çocukla muhatap ederek birlikte yürütmelidir.

Dünyanın gelmiş geçmiş tarihine baktığımızda şu kanunu görürüz.

Petrole, elmasa, altına sahip olan değil; iyi bir eğitim sistemine sahip olan milletler en güçlü milletlerdir.

Eğitimin temeli de ev de anne, okulda ilkokul öğretmendir.

Ve buralarda “acı bir tebessüm” e asla müsaade edilmemelidir.

Zira; acı bir tebessümle kayan ve asla geri gelmeye yıldızlar aydınlık geleceğimiz için en büyük kaybımızdır.