Grizu faciasında ağabeyini kaybeden maden işçisinin acısı dinmiyor

- Türkiye Taşkömürü Kurumu Karadon Müessese Müdürlüğüne ait ocakta 17 Mayıs 2010'da 30 madencinin yaşamını yitirdiği grizu patlamasında ağabeyini kaybeden maden işçisi Emin Fidan'ın acısı, ilk günkü tazeliğini koruyor- Ağabeyini kaybettiği ocakta çalışmayı sürdüren maden işçisi Fidan:- "16 yıldan beri çalışıyorum ama kötü durumdayım"

Grizu faciasında ağabeyini kaybeden maden işçisinin acısı dinmiyor

ZONGULDAK (AA) - GÖKHAN YILMAZ - Türkiye Taşkömürü Kurumu Karadon Müessese Müdürlüğüne ait maden ocağında 12 yıl önce meydana gelen grizu patlamasında ağabeyini kaybeden maden işçisi Emin Fidan, yaşadığı acıyı unutamıyor.

Karadon'da 17 Mayıs 2010'da yaşanan grizu patlamasında 30 madenci hayatını kaybetti. Patlamada Emin Fidan'ın ağabeyi İsmail Fidan (36) da yaşamını yitirdi.

Grizu faciasının 12. yılında ağabeyini kabri başında anan evli ve 2 çocuk babası, 43 yaşındaki Fidan, ağabeyini kaybettiği ocakta madencilik mesleğini sürdürüyor.

Röportaj sırasında zaman zaman duygulanan Emin Fidan, AA muhabirine, madenciliğin baba mesleği olduğunu, 16 yıldır ekmeğini taş kömüründen kazandığını söyledi.

Ağabeyini kaybetmenin derin üzüntüsünü hala yüreğinde hissettiğini ve o günü unutamadığını dile getiren Fidan, "O gün kayınpederime gitmiştim. Bir arkadaşım bana telefon etti. İş yerine geldiğimde o kalabalığı gördüm, o kalabalığı görünce umutların kesildiğini anladım. Günlerden pazartesiydi, cenazelerimizi perşembe günü alabildik. Benim için çok acı bir gündü. Ölen 30 madencinin 24'ü iş arkadaşımdı, biri öz ağabeyimdi. Orada 24 canciğer arkadaşımı kaybettim." diye konuştu.

- "Yer altına indiğinizde hayatla ilişkiniz kopuyor"

Fidan, her 17 Mayıs'ta ve fırsat bulduğu anlarda ağabeyinin mezarını ziyaret ettiğini belirterek, elinden geldiğince bildiği duaları okuduğunu ve mezar temizliği yaptığını söyledi.

Madenciliğin zor bir meslek olduğunu dile getiren Fidan, şunları kaydetti:

"Madenciliği yaşamayan bilemez. 16 yıldır bu mesleğin içerisindeyim. Hastalık olur, cenazeniz olur haber alamazsınız. İşe gittiğiniz an hayatla ilişkinizi kopartmak zorundasınız. Yer altına indiğinizde hayatla ilişkiniz kopuyor. O an işe adapte olmak zorundasınız çünkü o an işe adapte olmazsanız canınız yanabiliyor. Biz ne kadar kömür çıkarırsak çıkaralım bir maden şehidinin çocuğu ısınamaz, onun yüreğini ısıtamazsınız. 16 yıldan beri çalışıyorum ama kötü durumdayım."

YORUM EKLE
SIRADAKİ HABER