Gümüşü söylemiyorum bile, Gümüş şimdiden dünya parası sayılır.

2014 yılında, Altının Ons’unun on bir dolar olacağını yazdığımda, benimle dalga geçenler çok olmuştu.

Altın/ Dolar savaşını Altın kazandı diye ifade edebiliriz. Şimdi Altın 2000 dolar ons oldu. Yakında 5000 dolar olacak.

Peki de Bakır nereden çıktı demeyin! Altın Bakır Gümüş velhasıl değerli metaller ve temel metallerde, hızlı yükseliş devam ediyor. Çin, Bakır ve Altın madenciliğine olağan dışı yatırımlar yaptı. Her ikisinin de fiyatı artıyor.

Doların kâğıt yırtığı haline gelmesine çok az zaman kaldı.

Çünkü büyük bir fon yöneticisi Ray Dalio diyor ki, Cash is trash yani Dolar’ı kast ederek, para çöptür.

Sebebi de öyle sandığımız gibi çok sebep yok. Sınırsız para basılıyorsa bırakın o paranın değersizleşmesini o parayı basan devletler de değersizleşir.

Sınırsız para basan tüm imparatorluklar batmıştır.

Şimdi sıra sınırsız para basan Amerika’ya gelmiştir. Çok para basmak demek; faizlerin düşmesi demektir. Yani servetin ucuzlamasıdır.

Dolayısı ile zenginler kâğıt paraları ve bu paralara dayalı bono, tahvil ve benzeri kağıtlara da rağbet göstermezler. Gemiyi önce fareler terk eder. Servet sınıfı doların yıkılacağını görünce, Altın’a koştu.

Servet sınıfı kendi bastığı ve sattığı kâğıdın pul olduğunu görünce, Altın’a koştu. Londra’da, II. Dünya savaşından kalma bir karargâhı satın aldılar. Altın ve diğer değerli metalleri saklamak kolay olmadığından, ortaklaşa, bir güvenlik birimi kurarak, Altınları oraya istiflediler.

Servet sınıfı para basma yetkisini, devletin elinden alınca, servet sahipleri sınırsız para bastılar. Fiat Money, Fiat Dolar bastılar. Servet sınıfına para basma ve borç verme yetkisi verilince kapitalizm tıkandı.

Eğer CVD19 üç ay değil de altı ay sürseydi, hiçbir ülkede kapitalizm diye bir şey kalmazdı. Hiçbir devlet yetkilisi de koltuğunda oturamazdı.

Halklar o zaman her şeyi sorgularlardı. “Neden sosyal devlet” yok derler ve parayı neden devletler basmıyor da bir avuç azınlıklar basıyor diye sorarlardı.

CVD 19 sürecinde bir miktar sorgulandı ama yeterli olmadı. Hatta bu günlerde, eski normale dönelim diyenler, aslında servet sınıfının güzel günlerini kast ediyorlar.  Eski normal normal değildi ki millet eski normale dönmek istesin. İsteyenler iş tıkırında olan servet sınıfıdır.

Devletin ekonomide etkin olmadığı yerde şirketler o devleti yönetirler.

Devletten büyük şirketler varsa, orada devlet eksiktir. Orada halk sürekli fakirleşir.